《二月望日三七侄移庖于休休堂约四老人为送春》 吴芾

èr yuè wàng rì sān qī zhí yí páo yú xiū xiū táng yuē sì lǎo rén wéi sòng chūn
二月望日三七侄移庖于休休堂约四老人为送春

guāng yīn guò yǎn shì bēn lún, shuí bǎo shēng qián mèng huàn shēn.
光阴过眼似奔轮，谁保生前梦幻身。
sì lǎo gòng chéng sān bǎi suì, yī shí yǐ shèng wàn qiān rén.
四老共成三百岁，一时已胜万千人。
dé xián duì jiǔ xū pīn zuì, chéng jiàn kàn huā mò yàn pín.
得閒对酒须拼醉，乘健看花莫厌频。
wù wèi bìng duō shuāi yǐ shèn, shàng kān kāi kǒu sòng cán chūn.
勿谓病多衰已甚，尚堪开口送残春。