《余既和乐天诗而喜于年及之心犹不能自已又复》 吴芾

yú jì hé lè tiān shī ér xǐ yú nián jí zhī xīn yóu bù néng zì yǐ yòu fù
余既和乐天诗而喜于年及之心犹不能自已又复

xīn suì qī nú qìng qī xún, biàn zhōu lín lǐ jí gū pín.
新岁妻孥庆七旬，遍赒邻里及孤贫。
gāo nián mǎn zuò yǒu zuì kè, gài zhě sāi tú wú něi rén.
高年满座有醉客，丐者塞涂无馁人。
píng rì yào tóng rén xǐ lè, cǐ shí níng jiān wù shū qīn.
平日要同人喜乐，此时宁间物疏亲。
yú shēng zì dù hún néng jǐ, jù kě tú láo fù cǐ shēn.
余生自度浑能几，讵可徒劳负此身。