《扬州被召著作佐郎自金山回阻冰效退之陆浑山》 晁补之

yáng zhōu bèi zhào zhù zuò zuǒ láng zì jīn shān huí zǔ bīng xiào tuì zhī lù hún shān
扬州被召著作佐郎自金山回阻冰效退之陆浑山

èr nián guān yáng yóu yī chuī, chéng lóng wú hài shǒu bù jī.
二年官扬犹一炊，丞聋毋害守不讥。
dì zhī wú gōng hū fǎn zhī, jù zhōu cóng jiāng mín bù zhī.
帝知无功呼返之，具舟从江民不知。
dào bàng yú sǒu wèi tì tì, qǐ wú ài rén rú ěr wèi.
道傍愚叟为涕洟，岂无爱人如尔为。
wǒ xiè sǒu guī shì rǔ ér, fēng hào hóng lǎo shuǐ hé bēi.
我谢叟归视汝儿，风号鸿潦水涸陂。
bīng sāi chuān chuán bù kě yí, bái ní héng yě guāng wēi yí.
冰塞川船不可移，白蜺横野光逶迤。
hán wēi shàng shè xiǎo rì guī, dàn xíng yī lǐ fāng wǔ wéi.
寒威上射小日规，旦行一里方午维。
shí rì xì yě ér tí jī, zhōng wú zài dào guò bù kuī.
十日系野儿啼饥，中无载盗过不窥。
guān lìng shí fū wèi cāo chuí, yé xǔ xiāng lì āi fù pí.
官令十夫为操椎，耶许相力哀复疲。
wǒ xiào qiǎn fū shì ān shī, shuāng bù shā cǎo shèng suǒ xī.
我笑遣夫是安施，霜不杀草圣所欷。
suì shí yī yuè bīng gù yí, nì tiān jìn yì bù kě jǐ.
岁十一月冰固宜，逆天进亦不可几。
wèi ér bó fàn ér ān xī, níng sān yuè nuǎn yóu liú sī.
为儿搏饭儿安嬉，宁三月暖犹流凘。