《太师杜相公篇章真草过人远甚而特奖後进流於》 梅尧臣

tài shī dù xiàng gōng piān zhāng zhēn cǎo guò rén yuǎn shèn ér tè jiǎng hòu jìn liú yú
太师杜相公篇章真草过人远甚而特奖後进流於

dù shī cháng shuō shǎo líng háo, zǔ dé jiān kuā hàn mò gāo.
杜诗尝说少陵豪，祖德兼夸翰墨高。
sū lǐ wèi nú lìng shì xí, zhōng wáng běi miàn shǐ chí háo.
苏李为奴令侍席，锺王北面使持毫。
jiāo lín zuò ruì wéi féng zhǐ, tiān mǎ néng xíng bù biàn máo.
郊麟作瑞唯逢趾，天马能行不辨毛。
yī sòng dōng shān líng yǔ jù, wú xīn gèng xué chǔ lí sāo.
一诵东山零雨句，无心更学楚离骚。