《古谓不如意事十常八九虽出于好功名者之言闲》 陆游

gǔ wèi bù rú yì shì shí cháng bā jiǔ suī chū yú hǎo gōng míng zhě zhī yán xián
古谓不如意事十常八九虽出于好功名者之言闲

guī zhì chū xié lǎo jù cuī, liáng chén cháng yǔ bìng jù lái.
归志初谐老遽催，良辰常与病俱来。
jiǔ suī yǐ shú hèn wú jú, xuě kǔ bù chéng kōng jiàn méi.
酒虽已熟恨无菊，雪苦不成空见梅。
péng jiù guāi lí xīn měi zhé, shān chuān yōu miǎo shǒu pín huí.
朋旧乖离心每折，山川悠邈首频回。
rén shēng bài yì wú qióng dá, mò yàn xiāng féng xiào kǒu kāi.
人生败意无穷达，莫厌相逢笑口开。