《予十年间两坐斥罪虽擢发莫数而诗为首谓之嘲》 陆游

yǔ shí nián jiān liǎng zuò chì zuì suī zhuó fà mò shǔ ér shī wéi shǒu wèi zhī cháo
予十年间两坐斥罪虽擢发莫数而诗为首谓之嘲

piān zhōu yòu xiàng jìng zhōng xíng, xiǎo cǎo qīng shī qǔ cì chéng.
扁舟又向镜中行，小草清诗取次成。
fàng zhú shàng fēi yú zi bǐ, qīng fēng míng yuè rù tái píng!
放逐尚非余子比，清风明月入台评！