《韩琦大度》 佚名

hán qí dà dù
韩琦大度

hán wèi gōng zài dà míng rì, yǒu rén xiàn yù zhǎn èr zhǐ, yún gēng zhě rù huài zhǒng ér dé, biǎo lǐ wú xiān xiá kě zhǐ, zhēn jué bǎo yě.
韩魏公在大名日，有人献玉盏二只，云耕者入坏冢而得，表里无纤瑕可指，真绝宝也。
gōng yǐ bǎi jīn dá zhī, yóu wéi bǎo wán.
公以百金答之，尤为宝玩。
nǎi kāi chún zhào cáo shǐ xiǎn guān, tè shè yī zhuō, fù yǐ xiù yī, zhì yù zhǎn qí shàng, qiě jiāng yòng zhī zhuó jiǔ, biàn quàn zuò kè.
乃开醇召漕使显官，特设一卓，覆以绣衣，致玉盏其上，且将用之酌酒，遍劝坐客。
é wèi lì jiāng wù chù tái dào, yù zhǎn jù suì, zuò kè jiē è rán, lì jiāng fú dì dài zuì.
俄为吏将误触台倒，玉盏俱碎，坐客皆愕然，吏将伏地待罪。
gōng shén sè bù dòng, xiào wèi zuò kè yuē:" wù pò yì zì yǒu shí.
公神色不动，笑谓坐客曰：“物破亦自有时。
" wèi lì jiāng yuē:" rǔ wù yě, fēi gù yě, hé zuì zhī yǒu?" gōng zhī liàng kuān dà zhòng hòu rú cǐ.
”谓吏将曰：“汝误也，非故也，何罪之有？”公之量宽大重厚如此。