“不应人去不花开”的意思及全诗出处和翻译赏析

zi róng guān mù huái zhào lián zhōu yǒu bié hòu yín qíng hún lěng luò bù zhī huā huì
子融观木怀赵连州有别后吟情浑冷落不知花卉

shī ó jī huài xìng yōu zāi, yī rèn guāng suí tóu shàng cuī.
诗哦击坏兴悠哉，一任光随头上催。
wèi hǎo huā jiān xiè chún zhòu, fēng qīng zhú wài jiàn shū méi.
味好花间懈醇酎，风清竹外见疏梅。
gū hóng hū zì yún jiān zhì, hǎo yì jīng cóng tiān wài lái.
孤鸿忽自云间至，好意惊从天外来。
rén yǒu hé lí huā yī yě, bù yīng rén qù bù huā kāi.
人有合离花一也，不应人去不花开。