“髻头自笑辜钗色”的意思及全诗出处和翻译赏析

hú bāng héng xiāng guò shǎng jīn fèng xǔ shī wèi sòng bāng héng fù zuò mù xī huì èr
胡邦衡相过赏金凤许诗未送邦衡复作木犀会二

shēn xián duān hé zuì qiū guāng, liǎng dì míng huā kuàng bìng fāng.
身闲端合醉秋光，两地名花况并芳。
jīn zuò fèng xíng rú xǔ qiǎo, mù chéng xī lǐ ruò wéi xiāng.
金作凤形如许巧，木成犀理若为香。
jì tóu zì xiào gū chāi sè, shā miàn shéi zhī shí dài huáng.
髻头自笑辜钗色，沙面谁知识带黄。
mò wèn shī tán yǎn qí gǔ, tiān shēng de duì qiàn píng zhāng.
莫问诗坛偃旗鼓，天生的对欠平章。