“逢君若自传家法”的意思及全诗出处和翻译赏析

yǐn bàn xuān shì huì shī liù shǒu guò yǒu bāo chēng qiě jí qí shū zǐ wén zhī jiù
引伴宣事惠诗六首过有褒称且及其叔子文之旧

yī shì qī liáng péng yǒu hèn, jiǔ yuán tì lèi suì shí shēn.
一世凄凉朋友恨，九原涕泪岁时深。
féng jūn ruò zì zhuàn jiā fǎ, gù wǒ níng kān huà cǐ xīn.
逢君若自传家法，顾我宁堪话此心。
què xǐ jī míng cáng lì jù, yáo kàn fèng gé sàn céng yīn.
却喜鸡鸣藏丽句，遥看凤阁散层阴。
jǐ duō gù jiù wèn shuāi cuì, shuō shì léi shī bù zú qín.
几多故旧问衰悴，说似羸师不足擒。