“躬耕至老岂不佳”的意思及全诗出处和翻译赏析

sān shān bǔ jū jīn sān shí yǒu sān nián yǐ wū lòu shèn ér dì yǒu yú shù shì
三山卜居今三十有三年矣屋陋甚而地有余数世

zài jiàn fēng hóu wèi wèi kuài, yī zhì chéng lú ān yòng zài? shì jiān dé yì gù duō yǐ, kān xiào qióng rén shì cháng bài.
再见封侯未为快，一掷成卢安用再？世间得意固多矣，堪笑穷人事常败。
wǒ shēng chū shì sì shí nián, cùn jìn qià rú chuán shàng dài.
我生出仕四十年，寸进恰如船上埭。
jí jīn wò bìng máo yán lǐ, huí shǒu qióng tōng jìng hé zài! jīng shān zhī xià yù dǐ què, liǎng jīng chūn qí lùn jīn mài.
即今卧病茅檐里，回首穷通竟何在！荆山之下玉抵鹊，两京春齐论斤卖。
sū qín huáng huáng pèi liù yìn, ní fù xī xī è chén cài.
苏秦煌煌佩六印，尼父栖栖厄陈蔡。
xuán bǎo měi guān zhé jiàn sī, dōng yě chū mén cháng yǒu ài.
玄保美官辄见思，东野出门常有碍。
gōng gēng zhì lǎo qǐ bù jiā, zǐ sūn dāng yǐ wú wèi jiè.
躬耕至老岂不佳，子孙当以吾为戒。