“但能于销金暖帐下浅斟低唱”的意思及全诗出处和翻译赏析

zhào chéng bó jiā yǒu shū lì pū tiǎn xiāng rén bù kěn kāi zūn tú yín chūn xuě jǐn
赵成伯家有姝丽仆忝乡人不肯开樽徒吟春雪谨

xiù lián zhū hù wèi zēng kāi, shuí jiàn méi huā luò jìng tái.
绣帘朱户未曾开，谁见梅花落镜台。
shì wèn gāo yín sān shí yùn,? sú yún jiǎn yàn sǐ xiù cái yī dài shàng, yǒu shī sān shí yùn.
试问高吟三十韵，?俗云检验死秀才衣带上，有诗三十韵。
? hé rú dī chàng liǎng sān bēi.
?何如低唱两三杯。
? shì chuán táo gǔ xué shì mǎi dé dǎng tài wèi jiā gù jì, yù xuě, táo qǔ xuě shuǐ pēng tuán chá, wèi jì yuē:" dǎng jiā yīng bù shí cǐ?" jì yuē:" bǐ cū rén ān yǒu cǐ jǐng, dàn néng yú xiāo jīn nuǎn zhàng xià qiǎn zhēn dī chàng, chī yáng gāo ér jiǔ ěr.
?世传陶谷学士买得党太尉家故妓，遇雪，陶取雪水烹团茶，谓妓曰：“党家应不识此？”妓曰：“彼粗人安有此景，但能于销金暖帐下浅斟低唱，吃羊羔儿酒耳。
" táo mò rán kuì qí yán.
”陶默然愧其言。
? mò xián shuāi bìn liáo xiāng yìng, xū de xiān yāo yǔ gòng huí.
?莫嫌衰鬓聊相映，须得纤腰与共回。
zhī dào wén jūn gé qīng suǒ, liáng yuán fù kè gǎn yán cái.
知道文君隔青琐，梁园赋客敢言才。
? liáo dá lái jù, yì qǔ fù rén ér yǐ, zuì guò, zuì guò.
?聊答来句，义取妇人而已，罪过，罪过。
?
?