《秦西巴纵麑》 吕不韦 撰

qín xī bā zòng ní
秦西巴纵麑

mèng sūn liè ér dé ní, shǐ qín xī bā chí guī pēng zhī.
孟孙猎而得麑，使秦西巴持归烹之。
ní mǔ suí zhī ér tí, qín xī bā fú rěn, zòng ér yǔ zhī.
麑母随之而啼，秦西巴弗忍，纵而与之。
mèng sūn guī, qiú ní ān zài.
孟孙归，求麑安在。
qín xī bā duì yuē:" qí mǔ suí ér tí, chén chéng fú rěn, qiè zòng ér yǔ zhī.
秦西巴对曰:“其母随而啼，臣诚弗忍，窃纵而予之。
" mèng sūn nù, zhú qín xī bā.
”孟孙怒，逐秦西巴。
jū yī nián, qǔ yǐ wéi zi fù.
居一年，取以为子傅。
zuǒ yòu yuē:" qín xī bā yǒu zuì yú jūn, jīn yǐ wéi zi fù, hé yě?" mèng sūn yuē:" fū yī ní bù rěn, yòu hé kuàng yú rén hū?"
左右曰：“秦西巴有罪于君，今以为子傅，何也？”孟孙曰：“夫一麑不忍，又何况于人乎？”