“有妇念将饥”的意思及全诗出处和翻译赏析

tí gēng zhī tú èr shí sì shǒu fèng yì zhǐ zhuàn
题耕织图二十四首奉懿旨撰

mèng xià tǔ jiā rùn, miáo shēng wú jìn yuǎn.
孟夏土加润，苗生无近远。
màn màn mào qiǎn bēi, péng péng bèi zhǎng bǎn.
漫漫冒浅陂，芃芃被长阪。
jiā gǔ suī yǐ zhí, è cǎo yì zī màn.
嘉谷虽已殖，恶草亦滋蔓。
jūn zǐ yǔ xiǎo rén, bìng chǔ bì wéi huàn.
君子与小人，并处必为患。
zhāo zhāo hé chú wǎng, hāo nòu wàng pí juàn.
朝朝荷锄往，薅耨忘疲倦。
dàn suí niǎo què qǐ, guī yǔ niú yáng wǎn.
旦随鸟雀起，归与牛羊晚。
yǒu fù niàn jiāng jī, guò wǔ kě wú fàn.
有妇念将饥，过午可无饭。
yī bǎo bù yì dé, niàn cǐ dú cháng tàn.
一饱不易得，念此独长叹。