“乡梦不曾休，惹甚闲愁？忠州过了又涪州。”的意思及全诗出处和翻译赏析

làng táo shā cáo xī yì zhé táo huā yī zhī shù rì líng luò guǒ huā piàn tóu zhī fú jiāng gē cǐ sòng zhī
浪淘沙·曹溪驿折桃花一枝数日零落裹花片投之涪江歌此送之

shuǐ ruǎn lǔ shēng róu, cǎo lǜ fāng zhōu, bì táo jǐ shù yǐn hóng lóu.
水软橹声柔，草绿芳洲，碧桃几树隐红楼。
zhě shì chūn shān hún yī piàn, zhāo rù gū zhōu.
者是春山魂一片，招入孤舟。
xiāng mèng bù céng xiū, rě shén xián chóu? zhōng zhōu guò le yòu fú zhōu.
乡梦不曾休，惹甚闲愁？忠州过了又涪州。
zhì yǔ bā jiāng liú dào hǎi, qiè mò huí tóu.
掷与巴江流到海，切莫回头。