《久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十》 吴芾

jiǔ yù qǐ guī wèi dé yī rì méng ēn fàng guī bù shèng xīn xǐ tú zhōng de shí
久欲乞归未得一日蒙恩放归不胜欣喜涂中得十

jiā dào qiáo sōng jǐ dù chūn, qīng qīng dài sè sì shí xīn.
夹道乔松几度春，青青黛色四时新。
dāng shí ruò jǐn huāng jiāo zhǒng, wàn qǐng qīng yīn gèng kě rén.
当时若尽荒郊种，万顷清阴更可人。